Posts

Posts uit november 15, 2016 tonen

Try again

Afbeelding
Een dik (snapte'm?) jaar later, blijkt dat het loslaten van een obsessie, tellen en rekenen toch minder evident is dan gedacht. Het loslaten, dat valt mee, het binnen de perken houden, dat is een ander verhaal. Als in: "Dat éne chocolaatje zal toch geen kwaad kunnen!" of "Gow, we gaan een frietje halen.", om nog maar niet te spreken van "Een aperitiefje?". Dat de batterijen van de weegschaal leeg waren, dat was een meevaller... Maar toen waren er nieuwe batterijen en verscheen er ook een nieuw cijfer op de schaal. Twee cijfertjes omhoog (de eenheden gelukkig, niet de tientallen, as if!). Een paar keer 100 gram erbij gesmoefeld en voor je het goed en wel beseft is't weer in kilo's te doen. Normaalgezien zou ik gefrustreerd moeten zijn, maar meme zei het indertijd al: "Vermaogern is niet wi meiske, tis erachter hé.". ( Vermageren houdt niets in, het vasthouden, dat is de miserie.)  Dus wat doen we dan? Gewoon weer opnemen, voortdoen